၂၄ ၂ ၂၀၁၄ ေန႔ညက ဥတၱံတားေက်းရြာ စာေပေဟာေျပာပဲြမွာ ဆရာေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း) ေျပာသြားတာေလးပါ။
ဂ်ပန္ႏုိင္ငံဆုိတာကမၻာမွာမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ နိင္ငံခ်စ္စိတ္ စံျပႏုိင္ငံပါ။
ဒီလုိမ်ိဳးခ်စ္စိတ္လူတုိင္းမွာျဖစ္လာေအာင္ က်ဳပ္တုိ႔နိင္ငံလုိ ဆုိင္းဘုတ္ေတြ ေဆာင္ပုဒ္ေတြပဲခ်ိတ္ဆဲြခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ ဂ်ပန္မွာခ်ယ္ရီပန္းေတြပြင့္တဲ့အခ်ိန္ ပန္းၾကည့္ပဲြလုပ္တယ္။ ေက်ာင္းေတြပိတ္တယ္။ ဒီလုိပဲသစ္ေတာၾကည့္ပဲြ ျမစ္ၾကည့္ပြဲ ဖူဂ်ီေတာင္ၾကည့္ပြဲေတြလုပ္တယ္။
ဒီလုိမ်ိဳးခ်စ္စိတ္လူတုိင္းမွာျဖစ္လာေအာင္ က်ဳပ္တုိ႔နိင္ငံလုိ ဆုိင္းဘုတ္ေတြ ေဆာင္ပုဒ္ေတြပဲခ်ိတ္ဆဲြခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ ဂ်ပန္မွာခ်ယ္ရီပန္းေတြပြင့္တဲ့အခ်ိန္ ပန္းၾကည့္ပဲြလုပ္တယ္။ ေက်ာင္းေတြပိတ္တယ္။ ဒီလုိပဲသစ္ေတာၾကည့္ပဲြ ျမစ္ၾကည့္ပြဲ ဖူဂ်ီေတာင္ၾကည့္ပြဲေတြလုပ္တယ္။
ဆရာဆရာမေတြကတပည့္ေတြကုိေခၚသြားတယ္။ မိဘေတြကကေလးေတြကုိေခၚသြားတယ္။ ဟုိေရာက္ရင္ ကေလးေတြကုိေပးေဆာ့တယ္။ မုန္႔ေတြေႂကြးတယ္။ ကေလးေတြအရမ္းေပ်ာ္တာေပါ့။
ၿပီးေတာ့မွဆရာမေတြကေမးတယ္။ သားတုိ႔သမီးတုိ႔ေပ်ာ္ၾကလားေပါ့။ ကေလးေတြက ေပ်ာ္ပါတယ္ေပါ့။ ဒီေတာ့ဆရာေတြကထပ္ေမးတယ္။ ဒီပန္းပင္ေတြ ဒီသစ္ေတာေတြ ဒီျမစ္ႀကီးေတြ ဒီဖူဂ်ီေတာင္ႀကီးေတြ မ႐ွိေတာ့ရင္ ကေလးတုိ႔ေပ်ာ္ပါ့မလားေပါ့။ ဒီဟာေတြအၿမဲ႐ွိေနေစခ်င္လားေပါ့။
ၿပီးေတာ့မွဆရာမေတြကေမးတယ္။ သားတုိ႔သမီးတုိ႔ေပ်ာ္ၾကလားေပါ့။ ကေလးေတြက ေပ်ာ္ပါတယ္ေပါ့။ ဒီေတာ့ဆရာေတြကထပ္ေမးတယ္။ ဒီပန္းပင္ေတြ ဒီသစ္ေတာေတြ ဒီျမစ္ႀကီးေတြ ဒီဖူဂ်ီေတာင္ႀကီးေတြ မ႐ွိေတာ့ရင္ ကေလးတုိ႔ေပ်ာ္ပါ့မလားေပါ့။ ဒီဟာေတြအၿမဲ႐ွိေနေစခ်င္လားေပါ့။
ကေလးသဘာဝအၿမဲ႐ွိေနေစခ်င္တယ္ပဲေျဖၾကတာေပါ့။ ဒီေတာ့ဆရာေတြကထပ္ေမးတယ္။ မင္းတုိ႔အၿမဲ႐ွိေနေစခ်င္တာေတြကုိ တစ္ျခားႏုိင္ငံက တစ္ျခားလူမ်ိဳးေတြ လာၿပီးလုယူမယ္။ ဝယ္ယူမယ္ဆိုရင္ေရာလုိ႔ေမးေတာ့ ကေလးေတြက မေပးဘူး ႐ိုက္ထုတ္မယ္ ေမာင္းထုတ္မယ္။ ဒါမ်ိဳးေျဖၾကမွာပဲေလ။
အဲဒီလုိ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သစ္ပင္သစ္ေတာေတြ ျမစ္ေတြ ေတာင္ေတြကစၿပီး
ကုိယ့္လူမ်ိဳးကုိယ့္ႏုိင္ငံကုိ ႏွလုံးသားထဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ခ်စ္တတ္ေအာင္သင္ခဲ့ၾကတာတဲ့။
ကုိယ့္လူမ်ိဳးကုိယ့္ႏုိင္ငံကုိ ႏွလုံးသားထဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ခ်စ္တတ္ေအာင္သင္ခဲ့ၾကတာတဲ့။
အဲဒီကေလးေတြႀကီးလာလုိ႔ အရာ႐ွိပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လုပ္ငန္း႐ွင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုျဖစ္လာခဲ့ရင္ သစ္ေတာေတြ ေတာင္ေတြ ျမစ္ေတြ သယံဇာတေတြကုိ တစ္ျခားႏုိင္ငံေရာင္းစားမယ့္လူေတြ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္လာႏုိင္ေတာ့ဘူးတဲ့။
ဒါေလးဖက္ၾကည့္ၿပီးသေဘာက်ရင္ တစ္ျခားသူေတြလည္း ဖတ္ရေအာင္
Share ေပးလုိက္ပါ။
Share ေပးလုိက္ပါ။
credit— Ko Aung Lwin
0 comments: